اسفند 1306 مرداد 1401
شاعر برجسته معاصر ایران، با آثاری در سبک کلاسیک و نو، صدای شاعرانه نسلهای معترض و عاشق، و پژوهشگری جدی در دیوان حافظ
در این کتاب، سایه خاطراتش را با صداقت و طنز روایت میکند. از عشق، سیاست، شعر، زندان، و حتی بیلیارد گفتوگو کرده است.
خانهای که خودش ساخت، به نام *خانه ارغوان* در میراث فرهنگی ثبت شد. درخت ارغوان حیاط خانه الهامبخش شعر معروف *ارغوان* بود.
در سال 1366 به آلمان مهاجرت کرد. خودش گفت دلیل رفتنش، مهاجرت تدریجی فرزندان و همسرش بود، اما ارتباطش با ایران قطع نشد.
سالها وقت صرف کرد تا نسخهای دقیق از دیوان حافظ تهیه کند. کتاب *حافظ به سعی سایه* حاصل این تلاش است و آن را به همسرش آلما تقدیم کرد.
در اردیبهشت 1362 بهدلیل فضای سیاسی بازداشت شد. یک سال در زندان بود تا اینکه با نامهی شهریار به رئیسجمهور وقت آزاد شد: «وقتی سایه را زندانی کردند، فرشتهها بر عرش الهی گریه میکنند».
پس از کشتار 17 شهریور 1357، سایه به همراه شجریان و علیزاده از رادیو استعفا داد تا همبستگی خود را با مردم نشان دهد.
از سال 1350 تا 1356، سایه سرپرست برنامهی گلها در رادیو ایران بود و برنامهی *گلچین هفته* را پایهگذاری کرد. همکاریاش با شجریان، لطفی و علیزاده نقطهعطفی در موسیقی ایرانی بود.
در جشن هنر شیراز سال 1346، شعرخوانی سایه در آرامگاه حافظ چنان شور و هیجانی در مردم ایجاد کرد که باستانی پاریزی آن را در سفرنامهاش ثبت کرد.
در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا شد. شعر معروف *دیرست گالیا...* بازتابی از این عشق است. سایه بعدها گفت که این شعر باعث آزار دختر شد، چون مردم در خیابان با نام شعر صدایش میزدند.